Baha Şen
60'ların sonu 70'lerin başında BAHÇELİEVLER 1. cadde 47 no'lu binada otururken alt komşumuz DENİZ BAYKAL'dı.. 6 sokak ile 6 caddenin keşistiği noktada BÜLENT ECEVİT otururdu ..12 mart öncesi ve sonrası B.ECEVİT sık sık ziyaretine gelirdi ..12 mart muhtırasından önceleri birgün parkalı üniversiteli genç bir grupta DENİZ BAYKAL'ın ziyaretine gelmişti..içlerinde DENİZ GEZMİŞ ve YUSUF ASLAN ..o zamanlar daha aranmıyorlar..tabii ki biz tanımıyoruz ,mahallemizin abileri efsaneleritanıyor..bizde onlardan duyunca , yaşıtlarımız arasında ve okula gidince (aplaslanilkokulu 5 sınıfdayım) havamızı atıyoruz ..onaları canlı gördük yaaa 
...12 mart muhtırası oldu ve bir kaç gün sonra gece yarısına doğru evin etrafı polislerle çevrildi , DENİZ BAYKAL'ın evi aranıyor ,suç unsuru bulunamıyor.. 1 gün öncesi saat 24 den sonra babam ve annem gece misafirlikten dönerken, bina kapısından içeri girdiklerinde 2 bavul ile DENİZ BAYKAL karanlıkta önlerine çıkıyor ''iyi geceler'' diyip hızla uzaklaşıyor .. 1cadde karanlığında kayboluyor .. daha sonraki günlerde deniz ast teğmen olarak askerlik görevine gitti, 12 mart dönemini kazasız belasız atlattı ..birde 1 cadde de o yıllarda daha askerlik şb'sinin 2-3 bina yanında daha sonraları gnl.krmy bşknlığı yapacak olan SEMİH SANCAR oturuyordu .. velhasıl kelam EMEK-BAHÇELİ her yönü ile renkli dünya idi ...
...12 mart muhtırası oldu ve bir kaç gün sonra gece yarısına doğru evin etrafı polislerle çevrildi , DENİZ BAYKAL'ın evi aranıyor ,suç unsuru bulunamıyor.. 1 gün öncesi saat 24 den sonra babam ve annem gece misafirlikten dönerken, bina kapısından içeri girdiklerinde 2 bavul ile DENİZ BAYKAL karanlıkta önlerine çıkıyor ''iyi geceler'' diyip hızla uzaklaşıyor .. 1cadde karanlığında kayboluyor .. daha sonraki günlerde deniz ast teğmen olarak askerlik görevine gitti, 12 mart dönemini kazasız belasız atlattı ..birde 1 cadde de o yıllarda daha askerlik şb'sinin 2-3 bina yanında daha sonraları gnl.krmy bşknlığı yapacak olan SEMİH SANCAR oturuyordu .. velhasıl kelam EMEK-BAHÇELİ her yönü ile renkli dünya idi ...
Kadri Yazal
1.cadde 47 numaralı apartmanın hatırlayabildiğim soy ağacı ; Hemen girişte sol tarata 1 numaralı daire ; Önce Nimet ve Şükran ( Bu isimden emin değilim ) ablalar, daha sonra İbrahim Çiftçi ( Savcı Doğan Öz cinayeti zanlısı olarak yargılandı, sonra aklandı daha sonra da öldürüldü ) 2 numaralı daire; önce isimlerini hatırlayamadığım genç bir çift oturdu, çocukları olduktan sonra taşındılar, daha sonra Süleyman Kıl ( ÜGD erkek kolu başkanı ) ve Müberra Kıl ( ÜGD kadın kolu başkanı ) çocukları Azerhan oturdular. Süleyman abi daha sonra Deneme Lisesi müdürü oldu. 3 numaralı daire; Deniz Baykal, Olcay Baykal çocukları Aslı ve Ataç ve azgın kedileri Minnoş oturdu. O zamanlar Bülent Ecevit sık sık apartmanımızı ziyaret ederdi. Daha sonra ise Cemil abi, Filiz abla ve o evde doğan yarı ebesi olduğum Damla oturdu. 4 numaralı daire; Önce benimde yeni öğrenmiş bulunduğum Baha Şen ve ailesi, 72'den sonra uzun yıllar benim ailem ( Yazal ailesi ) 5 numaralı daire; İlhan teyze, eşinin adını hatırlayamıyorum ( İhsan gibi sanki ) çocukları Halil ve Olcay ( Bu isimden de emin değilim ). Daha sonra Saraylı ailesi Necati, Ayten, Can, Neşe Saraylı ve Dede oturdular. 6 nolu daire; Kantarcı ailesi Faruk, Şükran, Belma, Adil, Ümran Kantarcı. Daha sonra bu daire mal sahibi Dr.teyze ve kızı tarafından kullanıldı. 7 numaralı daire; Önce mal sahibi dr. teyze-amca ve çocukları. Dr. Amcanın vefatı sonrasında daire boşaltılıp yan tarafa geçildi. daha sonrasında ise Dr.Suat ve Füsun Aytaç oturdu. Hatırlayabildiğim dönemime ait sakinlerini yazdığım bu apartmandan bugün eser yok. Diğer eski Bahçelievler konutlarının başına gelen bu evinde başına geldi ve rantiye kurbanı oldu. Bugün yerinde çirkin, sevimsiz, geçmişle hiçbir bağı olmayan devasa bir apartman bulunuyor. Oysa bu evler, etraflarındaki ağaçlar, geniş bahçeleri vs. kısacası Bahçelievler ruhu korunabilirdi. Her Ankara'ya gelişimde bu binanın önünden mutlaka geçerim, içim sızlar ve geçmişin yasını tutarım..
Tuğrul Ülgen
Ben 1946 doğumluyum. Sanıyorum 1950 senesinde Bahçelievler 1.cadde No: 58 adresindeki o güzelim, iki katlı bahçeli evimize taşındık. Çocukluğum ve ilk gençlik yıllarım hep bu evde geçti. İki katlı ev yıkılıp yerine Çam Apartmanı gibi komik bir ad taşıyan çok katlı beton bir bina olduktan sonra da bunun bir dairesinde ailece oturmaya devam ettik. Ama asla eski küçük evimizde olduğu kadar mutlu ve özgür olamadık...Ankara'yı 1996 senesinde terkettim. İyi ki de öyle olmuş, çünkü bugünkü Ankara kesinlikle benim Ankaram değil...Tarihimize ve geçmişimize yeterince değer vermek kültürü maalesef yerince yok bizlerde....
İlkokula başladığım gün elimde karton okul çantamla BEN...
----------
126 numaralı bina
---------------
Kreş olmuş ve yıkılmış
Şule Yılmazer
Bu güzel evin bahçesinde mor salkımlar açardı çok güzeldi .Önce cafe oldu uzun süre el değiştirdi tutmadı sonunda yıkıldı ve apartman oldu 16 veya 18 numaralı binadır
-------------
NO 46
"Bu ev 1. caddede, Beşevler'e inerken sol kolda kalıyor. Giriş katının pencerelerinde demir olmayışıyla dikkatimi çeker hep...Kaldırımın genişliğine bakılınca da sokak olmadığı izlenimini veriyor."
Can Saraylı
"1.cadde nosunu Ali Hilal Akalin bilir bizde tam karsisinda yillarca oturduk.Inzibat karakolu, Eldorado pastanesi veya herkesin bildigi adiyla askerlik subesi gobegine inerken 9.sokaktan sonraki 5.apartman. Hatta giris kati demirsiz dediginiz evde esi yabanci ( sanirim alman yada ingilizdi) Bir bey otururdu.Kucuk
bebekleri vardi.Simdi sanirim 40 yaslarindadir o bebek."
Sıtkı Özsancak
1. cadde ve civarında durmadan yer değiştirip sonunda yine 1 caddede ki son yerinde sabitlenen cefakar AKKUŞ USTA'nın pide fırını, yanındaki kız yurdundan sonraki bina da yıllarca BAHÇELİEVLER KIZ ENİSTİTÜSÜ olarak hizmet verdi.Şu anda boş ve yıkılacağı günü bekliyor..Hemen arkasındaki binanın alt katında bir zamanlar ALTI NOKTA KÖRLER DERNEĞİ vardı
Bir de 1. caddede top oynarken senin kaçan topun peşinde koşarken,yoldan geçen taksiye kafa atarak radyatörünü deldiğini, hatırlıyorum. Yaşlı taksi şöförü önce çocuğa vurdum diye saçlarını yolarken sen kalkıp kaçınca önce şaşırdı,sonra delinen radyötörü görünce başladı küfüre sonunda arabasını kurtarıcı ile sanayi çarşısına çektiler..Ne günlerdi onlar..
(Saim Gelgin SEVGİLİ SITKICIM O BEN DEĞİLDİM TOSTİK LAKAPLI BAKİ İDİ ASKERİ SİYAH BİR CHEVROLET ÇARPMIŞTI.)
----------
No 4
Baha ve Murat Şamil Şen
1. Cadde den Yazin Zevkli yazlik sinemasina gitmek ve Karakol arkasinda Figaro dan dondurma almak en buyuk etkinlikti.....birde kendi fanilalarimizdan kumas boya ile boyayip ve kurdelelerle hareketlendirdigimiz formalarla mahallle maclari....su savaslari ve kofte partileri coook guzel bir mahalle ailesi olmustuk...hele 69dan 70 e gecilen yilbasi 40 kisur mahallleli cocuklar bizde tv seyrederek girmistik
0 yorum :
Yorum Gönder