2013 E MERHABA

Her yeni yıla girerken, arzu edilen istekler, dilekler sıralanır da sıralanır. Tüm sevilenlere ve tüm sevdiklerimize iyi dileklerimizi iletiriz.
Bu davranışlar robotlaşmış. Ama olmazsa olmaz davranış biçimlerimizdendir.Dileyenede, dilenenide keyiflendiren, mutlu eden davranış biçimidir.

Bir de hayatımız da  çok önemli yerler işgal eden sevdiklerimiz vardır ki bunlar da evletlarımızdır.
Onlar için çıldırırız. Deliye döneriz. Onarın mutlulukları ile besleniriz adeta. Başarıları 100 yıl boyutunda yılbaşı armağanıdır bize.
Bir telefonu mutlu olmamız yeterlidir aslın da.
Gelmez o telefon onlardan,
Yılbaşımızın keyfi kaçar.
Buruluruz.
Kalabalıkta yanlızlaşırız.
Yağacak bir bulut oluruz.
Hoş bu sadece Yılbaşı için de geçerli değildir. Tüm özel ve anlam taşıyan günler için geçerlidir.
Ama yılbaşları nedense daha bir başkadır. Nasıl girerseniz öyle geçer ya yeni yılınız.
O telefondan ayrılmaz gözünüz.
Kulağınız o telefondan gelecek zil sesine öyle muhtaçtır ki o günde;
Mağrur duruşunuz her daim dışarıya öyle görünsede, içiniz öyle değildir.
İçin için sızılarınız artar.
Saat 24,00 de olmuştur. Uzun ince yolun bir senelik yolunu daha geride bırakmışızdır.
Her dakika bundan sonra geri sayımdır adeta bizim için.
O telefonu çaldırmak
İşte bu hisleri anında temizleyeceği için çok önemlidir.
O telefonu çaldırmak
O yılı huzur ve mutlulukla geçireceğinin habercisidir.
İşte o telefonu çaldırmak bunun için çok önemldir.

Haydi o telefonu çaldırmak.
O numarayı çaldırmak için hareketlen.
Vicdan azabından kurtulmak için.
Mutluluğu hak etmiş tüm gözü yaşlıların, göz yaşlarını kurutmak için.
Kimsesiz,kimse bırakmadan

geçmişi, geçmişe teslim ederek;
Sarıl haydi o telefona.

TÜM GÜZELLİKLERİ KUCAKLAYARAK
GÖZ YAŞLARINI KURUTARAK
SAĞLIKLI, MUTLU YILLAR YAŞAMAK
HER KESİN HAKKIDIR.

MUTLU YILLAR

Ömür TOKELLİ

31/12/2012  SAAT :02,00

Devamı için >>

ŞİDDET

Şiddet, insanın olduğu her yerde sonuca ulaşmak adına fütursuzca kullanılan eylem biçimidir.
Bu tarif ne kadar doğrudur, Şöyle bir sorgulayalım dedim.
Günümüzde en çok duyduğumuz şekil,
Aile içi şiddet; Kocanın karısına uyguladığı şiddet. Kadına yapılan zulumler, sokak ortasında dayaklar. Bıçaklamalar, silahla yaralamalar, hatta öldürmeler.
Kadınların kocalarına uyguladıkları şiddet. Oklava hikayeleri meşhurdur. Ama bununla sınırlı değildir. Erkekler pek dillendiremezler mahalle baskısı yüzünden aslında ama, kocaların yediği dayaklar da azımsanmayacak kadar çoktur. Buna ilaveten kadınların evliliklerde çokça yapageldikleri " sen de adam mısın? " "senin gibi koca olmaz olsun," vs. tarzındaki cümlelerde de şiddetin bir başka boyutudur.
Babaların ve annelerin çocuklara karşı uyguladıkları şiddet, anlatmakla bitmez. Boyutlarına göre sıralanır da sıralanır aslında.
Çocukların, annelerine ve babalarına karşı uyguladıkları şiddet... derslerine çalışmamakla başlar, anne ve babaları çıldırtma boyutuna getirene kadar uyguladıkları istekler,olmayacak talepler ve ebeveyni zorda bırakacak toplum içerisindeki ifadeler.... vs..
Sabah ve akşam işe gidip gelirken yapılan yolculuklarda yaşanılan şiddet;
Büyükşehirlerde sıkça yaşanılan, toplu taşıma araçlarına binip inerken karşılıklı olarak uygulanan şiddet.
Yolda bir yerden bir yere yürüyerek giderken çarpma sonucu çarpışan kişiler arasında birbirlerine  karşı uyguladıkları sözlü yada kaba kuvvetli şiddet.
İş yerinde yaşanılan şiddet;
Şef,  altında çalışanına,  müdür yardımcısı, şefe, müdür, müdür yardımcısına, patron, müdüre, müşteri, müşteri temsilcisine, vs vs vs  sürekli farklı oranlarda mutlaka şiddet uygularlar günlük yaşam içinde.
Trafikte yaşanılan şiddet;
Yollarda şöförlerin birbirlerine karşı yaptıkları şiddet eylemleri de bir hayli fazladır.
Magandaların çevrelerine uyguladıkları şiddet;
Milli tekvandocumuz, arabasını düzgün park etmesini istediği komşusu tarafından öldürüldüğü gerçeği en yakın hatırlayabileceğimiz şiddet eylemi değil midir?
Bu kadar yazınca, neredeyse hayatımızın bir gününde, 18 saatini uyanık geçirdiğimizi düşünelim. İnsanoğlu, neredeyse yaşamıyor da sürekli şiddet uyguluyor yada şiddete maruz kalıyor. Eğer, her dakikamız bu boyutta ise, durum son derece vahim aslın da.
Biz gerçekten bu kadar şiddetin ne kadarın da varız. Hangi boyutunda, ne oranda bu duruma tanıklık ediyor,  yada birebir yaşıyoruz. Bu durumların ne kadarının farkındayız.
Bu yaşam biçimini isteyerek mi? yoksa istem dışımı yaşamak zorunda kaldığımızı sorguluyordum.
İnanın bana insanoğlu ciddi bir travma geçiriyor. Ben buna inandım dostlar. İnsanoğlunun %99 unun terapiye, eğitime ve öfke kontrolüne ihtiyacı var. Hoşgörülü olmaya, Karısındaki insanlara da saygı gösermeyi öğrenmeye ihtiyacı var.
Yüksek sesle konuşma biçimi de şiddet uygulamanın başka bir biçimi değilmidir? Genel de, kimsenin kısık ve sakin bir şekilde kendini ifade edemediği gerçeği kendini ciddi şekilde ortaya çıkarıyor.
Egolar bitip tükenmeyen bir fitursuzluk içinde. Gayret ve çabalar şuursuzlukla yön çiziyor yaşamın akışında. Şaşırmaya gerek bile yok. Sonuç ve en kısa birim zamanda sonuca ulaşma sevdası; insanoğlunun şiddet uygulayarak, sonuca ulaştığını zannettiği, kendini kandırdığı gerçeğini gözler önüne seriyor.
İnsan olmanın farkındalıklarını ve ihtiyacımz olan hoşgörü ve başkalarına karşı saygı göstermenin önemini bilelim ve yerine getiren insanlardan olalım.

NE MUTLU, BEN İNSANIM DİYEBİLENE......

ÖMÜR TOKELLİ
31/12/2012   SAAT : 00:48

Devamı için >>

2.KAHVALTIMIZ

Merhaba Dostlar

3 aylık bir aradan sonra tekrar bir araya geldik. Nasıl da özlemişiz birbirimizi. Bu sefer toplantımızda yeni yüzler vardı. Sayımız azdı ama ne yapalım burası İstanbul ha deyince toplanamıyoruz ki. O yaka mı bu yaka mı derken sevgili Can Futacı bize bir öneri getirdi. Biz de kendimizi Mecidiyeköy'de Çevre Pastane'sinde bulduk. Biraz maceralı bir yolculuk geçirdik ve Mecidiyeköy'ün her sokağını öğrendik ama olsun dostlarla buluşacağız... buna değer :)

 Dedim ya yeni yüzler vardı bu toplantıda. Sevgili Ertan Seber ve güzel gözlü eşi Hatice hanım, sevgili Feride Karaabalı, sevgili Volkan Erkan, sevgili Can Futacı ile tanıştığıma çok sevindim. Mekan ve kahvaltı çok güzel ve çok şıktı. Muhabbeti ve sıcaklığı ise tarif bile edemem. Gelemeyenler çok şey kaçırdı söylemem lazım.

Mekana ilk gelen Can Futacı ve tabiiki, her zamanki gibi, İbrahim Oğan'dı. :) Ferda ve ben organizatör olmamıza rağmen ilk gidenler sıfatına giremiyoruz bir türlü. Sağolsun İbrahim abi yokluğumuzu aratmıyor. Ocak ayında yapılacak olan Ankara kahvaltısına gelemeyeceğini söylüyor ama herkesten önce orada olursa hiiç şaşırmam doğrusu :)

Yemekler yenildi, sohbetler edildi, kahkahalar bolca havalarda gezdi. Personel çok alakalı ve çok güler yüzlüydü. Kısacası her zamanki gibi sıcak, samimi, kaliteli bir gün geçirdik.

E bizim grup biraz delidolu, biraz maceraperest olunca etkinlik içine etkinlik sığdırdık ve HAYDİ dedik TARİHİ VEFA BOZACISINA GİDİYORUUUZ . Ben, Ferda, Teyzoşlar (Ayfer ve Aynur ablalar.. Biz onlara kısaca Teyzoşlar diyoruz), Ömür, Uğur (kendisi oğlum olur), Aydan, Ertan abi, Hatice abla, Volkan atladık arabalara gittik bozacıya. Diğerlerinin işi vardı bir başka sefere dediler.

Bizim arabada Teyzoşlar, Ferda, Ben ve Ömür olunca tabiiki fasılsız bir yolculuk düşünülemez. İki adım da olsa gidilecek yer illa şarkı türkü olur. Diğer arabada ise Aydan vardı ve uçak kovalamışlar onun için biraz rötarlı geldiler :) Neyse lafı uzatmayayım. Tam kapıdan içeri gireceğiz bir baktık ki Uğur DÜNDAR da girmek üzere içeri.. Ee biz durur muyuz haydi fotoğraf çektirelim diye başladık ama kim çağıracak??  Teyzoşlardan Aynur abla Uğur Beey Uğur Beey diye bağırdıkça benim oğlum olan Uğur Efendiiiim diye sesleniyor. aldı mı bizi bir gülme :)) O esnada Teyzoşların Ayfer olanı eline bastonunu alıp bir hamlede soluğu Uğur Dündar'ın yanında aldı. Kendini ve grubumuzu tanıtmaya çalışırken adamcağızın genzine tarçın kaçtı ve başladı öksürmeye. Ayfer abla bir yandan sırtına vurup helal helal derken diğer yandan fotoğraf çektirmeye ikna etmeye çalışıyordu. Manzarayı görmeliydiniz :))) Neyse aramıza aldık Uğur Dündar'ı ve resimimizi çektirdik. Laf aramızda yaşlanmış olmasına rağmen hala çok yakışıklıydı :)

Daha sonra bozalarımızı içerken mekanı incelemeye başladık. Gidemeyenlere kısaca bahsedeyim. Bu mekan 1876 senesinden beri aynı yerde. Yerdeki taşlardan masalara kadar hiçbir dekor değişmemiş. Öyle ki insanların girip çıkmasından kapı eşiği aşınmış. Ve bizim için en önemli dekor, ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk'de bu mekanda boza içmiş ve bardağını bir fanus içinde segiliyorlar. Gerçekten çok güzel ve ilginç bir gün geçirdik. Yine yüzlerimizde kocaman bir gülümseme ile ayrıldık. Şubat ayında da bir gece yapacağız bakalım.

Bu arada 20 Ocak'ta Ana Kara'ya gidip oradaki dostlar ile yüzyüze kahvaltı edeceğiz. Ankara-İstanbul-Adapazarı- Antalya Büyük Vuslat.
 Hepinizi Bekliyoruzz :))

Işıl TOKELLİ

Devamı için >>

MUTLU YILLAR EMEK BAHÇELİ

 

2013 yılında yine birlikte olcağız..

 

M U T L U   Y I L L A R...

 Bu gün dünyayı istediğin bir renge boya
Rengârenk batan günü al karşına
Bir renk de kendinden kat
Çocuklar gibi saf, temiz ve berrak
Kapat gözlerini bir hikâye yarat
Vazgeçme hissedilir biraz da sıcaklığını kat
Kalbindeki elleri bırakma sıkıca tut
... Çünkü varlıktır sevgiye en güzel kanıt
Yalnızlığın saltanatını sür, sür ama
... Birikmiş sevginden, herkese bir parça ver
Bir tebrik, bir arama bin umuttur insana
Mutlu yıllar, mutlu yıllar sana …

Can YÜCEL

Devamı için >>

4. GELENEKSEL YENİ YIL ETKİNLİĞİMİZ

21 Aralık da Kıyamet kopacak dediler. Baktık kopmadı, Hale Jale bütün mahalle bir araya geldik (tam 76 kişi) kıyameti 22 Aralık gecesi biz kopardık.

 

 

Şaka bir yana o gece mahallemizin güzel insanlarının coşkulu katılımları ile hem güzel bir yemek yedik hem her sene olduğu gibi kırmızılarımızı giydik hem de hediyelerimizi birbirimize verdik.

Gece boyunca çok guzel sohbetler ettik ve hep birlikte oynadık, çok eğlendik. Sevgili Hakkı Çorogil yine muhteşem bir geceye imzasını atmış oldu.

Bir yeni yıla daha birlikte girmiş olduk. O gece aramıza ilk defa katılan pek çok dostumuz oldu. Biz onları görmekten onlar bizi görmekten son derece mutluyduk..

Aynı mahallede yaşamış, büyümüş olsak da birlikte olma şansını bugüne kadar kaçırdığımız, tanımaktan mahrum kaldığımız bütün mahallelerimizi bu etkinlikler sayesinde tek tek tanıyor ve dostluğumuzu büyütmeye devam ediyoruz.

İyi ki varsınız Emek Bahçeli Dostları :)


Aylin Kosovaeri Şahin



Devamı için >>

MUTLULUK

MUTLULUK


Dünyanın en güzel duygusu, hiç bir şeyin yerini dolduramıyacağı ender duygulardan. gerçi hiç bir duygunun yerini hiç bir duygu alamaz. En sevdiğimiz duygu olduğu konusunda hepimiz hem fikiriz.
Başardığımızda
doğurduğumuzda
evlendiğimizde
sevdiğimizde
yürüdüğümüzde
koştuğumuzda
hastalığıımızı yendiğimizde
konuşmaya başladığımızda
gol attığımızda
ev aldığımızda uçtuğumuz da
vs. vs vs vs .........
sonuç olarak mutlu olmak için o kadar çok sebep üretebiliyoruz ki.
madem mutlu olmaktan hoşumuza gidiyor. en sevdiğimiz duygunun başın da mutluluk geliyor. Neden diğer duyguların bu en sevdiğimiz duygumuzun üzerine geçmesine müsade ederiz ki. İnsanoğlu olarak bizde üzerimize düşen görevleri yerine getirebilirsek daha sağlıklı sonuçlara ulaşabiliriz. Sonuç olarak
MUTLU OLURUZ.
O zaman beklemeye gerek yok; İnsanlık için mutlu olmaya gereksinim var. Hoşgörülü olmak, kendimizle barışıl olmak, barışı savunmak, sevecen olmak , yardım sever olmak, iyi niyetli olmak bu yolun başlangıç noktaları. Haydi uzatın elinizi, MUTLULUK ZİNCİRİNİ hep beraber oluşturalım.
MUTLULUK YAŞAM BİÇİMİNİZ OLSUN.

 

MUTLULUĞUN REÇETESİ

Mutlu olmak için para mı gerekli
Senin sadece merhaban yeter
Sadece yüzünün tebessümü
Dünyaları almaya, bedelsiz yeter.
Ne para ne de pul
Bunlar boş şeyler
En büyük zenginlik içten gelendir.
Yürekten söylenen bir içten" canım"
Dünyaya bedeldir.
Sanırmısın  hayat parayla döner
Canını emanet eder.
Vefa insanın en güzel yanıdır.
Hiçbir zenginlik insan olmaktan güzel değildir.
Hangi kefene  cep konulmuş ki
Parayla anılan insan dır denmiş
Parasını pulunu paylaştıysa eğer
Onun  sevabıdır kişiyi  insan eder.
Darlık ta varlık ta insanlar için
Boş hayaller  hamamlar yatlar saraylar
Kim hayır der nefsi arzulara
Nefsini  hakim ol insan desinler.
Hayatta kimseye görgüsüz dedirtmedim.
Varsa da yoksa da belli etmedim.
Ne aç yattım nede hissettim.
En zengin yanım içimdir benim.
Paraya pula tamah etmedim.
Onsuz olmadığını da elbet bilirim.
Yetecek kadar her zaman istedim.
Rahat yaşamayı da artık özledim.
Çalış çabala hep si bir yere kadar
En büyük kazancım itibarımdır benim.
Söylenir ağızları büzemesen de
Canım diyenler canımdır benim.
Yüzümü güldürmek parayla pulla olmaz.
Bir tek söz candansa uçurur beni.
Değeri biçilmez ,tarifsiz duygunun
O yüreğin güzelliğidir has duygunun
Ne mutlu bana ki seni tanıdım.
Yüreğinin sıcağında iyice yoğruldum.
Alnımdan akanlar ter değildir.
Mutluluktan akan haz yağmurlarıdır.
Lezzeti o kadar tatlı ki bir çift güzel sözün.
Hayatın bir anda nasıl değişir.
Kendini sağlam limanda hissetmenin
Başarının gizli anahtarıdır.
Erkeğin kafası dinç olmalıdır.
Yüreği güvenle vefa ile dolmalıdır.
Ne dert ne keder hepsi boş bir uğraştır.
En büyük zenginlik bir somun aştır.
Onunla beraber çosar duygular.
Ne dert kalır ne de keder.
Bakla sofada yenen bir kuru soğan
Saraylardaki sofralardan çok daha elzemdir.
Ömür TOKELLİ
28/08/2010 saat : 04:38

Devamı için >>

DENEME LİSESİ 57. KURULUŞ YILI ETKİNLİKLERİ

DEĞERLİ ARKADAŞLARIM

Geleneksel 57. Yıl Balomuzu geride bıraktık. Anılarımıza bir yenisini katarken, katılımı, coşkusu, sevgisiyle hepimizi heyecanlandıran bir gece oldu. Bu gece için, Bayrağı devraldığımız ve aramızda olmasından gurur duyduğumuz başta Onursal Başkanımız Sn. Zafer Eroğlu ve saygıdeğer büyüklerimize,eski başkanlarımıza Müzikleri ile bizi çoşturan ve çoşkunun zirveye çıkmasını DENEME MARŞI ile sağlayan, Sn. Hurşit Yenigün ve Murat Ulusa, taleplerimizi karşılayan ve nazımızı çeken ,440 kişiyi sorunsuz ağırlayan, Litai Otel Genel müd. Sn. Adil Onar’a ve çalışanlara, Ankara’dan , Ankara dışından ve yurtdışından katılımları ile bizlerin mutluluğuna mutluluk katan tüm arkadaşlarımıza teşekkürü bir borç biliriz.

 

Yönetim kadromuz,balo komitemiz ve bize inanan, bu süreçte desteklerini eksik etmeyen arkadaşlarımızla, yeni çıktığımız yolda, bu başlangıç bizleri daha da heyecanlandırdı. Denemeli olma ayrıcalığını, mutluluğu sizlerin gözlerinizde okumak, bundan sonraki çalışmalarımızda desteğinizi bizlerden esirgemeyeceğinizin göstergesiydi.

Yeni organizasyonlarımızda bu coşkuyu hiç kaybetmeyeceğimiz inacıyla, Saygılarımızı sunarız.

Deneme Lisesi Mezunları Derneği
Başkan :Özay Ağca

Devamı için >>

ÖZLEMLERİMİZ

HAYDİ BİR KEZ DAHA DÜŞÜNÜN.......

Yaşam için de sevdiklerimizi arar onlarla beraber zaman geçirmeyi isteriz. Değerlerini beraberken çok bilemeyiz belki, yada değerlerini biliriz de gerektiği kadar özen ve önemi göstermeyiz. Ta ki kaybedene kadar onları.
Bundan sonra geçen her saat uzadıkça özlemleri de peşine takar ve yüreğinize konuşlanmaya başlarlar.
ilk zamanlarda çadır kuran hasretler zamanla öyle bir yerleşir ki  bir daha asla gitmeyecek ve siz bu dünyadan ayrılana kadar sizin yüreğinizde kolonisini çoktan kurmuş olacaktır.
Zordur onlarsız bir yaşam içinde yol alabilmek. Yakınlığınız, paylaşımlarınız, belki karşılıksız olan yüce sevgileriniz bu özlemin derecesini de yüreğiniz de daha bir başka tanıtır sizlere.
Hele ki bir de esas acı olan da kayıpların farkına vardığınız da içiniz de bıraktığı burukluk. Her gün  kendilerinin hayalleri  ile sohbet edersiniz. peşinden ağlama kriziniz tutar. İçinizi boşaltırcasına, hatta kusarcasına, böğüre böğüre ağlarsınız.
Ama ne giden geri gelir, nede geçen zamanı geri getirebilirsiniz. Birlikteliğinizi bir dakika daha fazla beraber kaliteli ve dolu dolu geçirebilmeyi isteseniz de artık bu mümkün olmayacaktır.
Farkına varmamız gereken gerçekler var. Yaşam devam ederken tercihlerimizi ve beraber olduklarımıza ne kadar değer verdiğimizin farkına varmak zorundayız. Hayatımızın için de olmasını ve çok istediklerimizi bir listeye oturtmak zorundayız.
Bundan sonrasında  onlara daha sıkı sıkı sarılarak. Ahlanıp vahlanmayı bir kenara bırakmak sevdiklerimizle dolu dolu zaman yaşamak önceliklerimiz olmak zorundadır.
Hele ki sevdiklerimizin yaşları ilerlemeye başlamış ise. Hayatın içinde vefa duygularınızı gün yüzüne çıkarma vaktidir artık.
Kaybedecek o kadar da çok zamanınız olmayabilir. Haydi ne bekliyorsunuz daha. Koşun sarılın sevdiklerinize.
Geçmişte ne yaşamış olursanız olun. Hafızanızdaki her şeyi silip unutmak zorundasınız. Sarılın, öpün, koklayın.
konuşamadıklarınızı konuşun, kırmadan, yüreklerinizi yumuşatarak ve yüreklerinizi ısıtarak yapın bunları.
vicdan azabından ve pişmanlıklarınızdan hayatınız boyunca uzak kalın.
İnanın kazanımlarınız her zamankinden çok daha fazla olacaktır.

ÖMÜRLERİ SEVEMEDİK

Ne hayatlar geldi geçti önümüzden

Bakmasını bilemedik.

Kimine el salladık bizimken

Kimini beğenmedik.

Hepsi birer ibretti

Dinlemesini bilemedik.

Önyargılı olduk hep

Sevmesini bilemedik.

Heyecanları söylemedik

Gurur yaptık senelerce

İstemekle geçti ömür

Sevmesini bilemedik.

Doymadı gözümüz mala mülke

Canım demesini bilemedik.

Duygulara beton döktük.

Sevmesini bilemedik.

Yaşamayı bilemedik.

Sanki hiç ölmeyecektik.

Mutluluğu bilemedik.

Unutunca yaşamayı.

Seneleri geçirdik hep.

Yaşlanınca gezecektik.

Sağlığı kaybedince

Ömürleri sevemedik.

Ömür TOKELLİ

27/12/2010 saat :20:28

Devamı için >>

HAYAT-IM

Hayat, nefes aldığımız ve dünya da var olduğumuz sürece hal ve hareketlerimizin tümüdür. diye tanımlanabilir sanırım.

Ancak öyle ilginçtir ki aslın da Hayat hiç bir zaman bu kadar kısa bir özete ve açıklamaya sığmaz.

Hayat her bireyin kendi dünyasında yaşadıklarını içerir. Acısını, tatlısını, güzelliklerini, çirkinliklerini, kazançlarını, kayıplarını, hüzünlerini,öfkelerini, işini, gücünü, gelmişini, geçmişini, geleceğini...... uzar gider böyle.

Ama hayatı güzel kılan birlikteliklerdir. dostluklar, arkadaşlıklar, akrabalıklar.... vs.

En önemlisi de AŞK tır.

Önce aşık olmak lazımdır. Sonra güven duymak, sonra sevdalanmak. Sonra hayatı paylaşmaktır.

Tüm güzellikleri ile bu hayatı yaşayabilmek üzere;

HAYATIMMMM DİYEBİLMEK

Bunca hayatları seyrettim.
Hatta yaşadım bazılarını.
Hayat dedim kimine;
Hay..... yat dedim.
Ha....... yat oldu kimi zaman.
Hay dedim kaldım bazen de.
Demek istediğim çok şey var.
Demek için zaman lazım hala.
Demek için yaşamak lazım...
Tek istediğim gülümseyerek,
Sıkı sıkı sarılarak ;
HAYATIMMMMMMM
Diyebilmek...........


Ömür TOKELLİ

10/01/2010 saat:22,00

Devamı için >>

ÖMÜR KÖPRÜSÜ

HİÇ ÜZERİNE;

İnançlarımızın. hayatın içinde çok önemli  yerleri vardır. Hele de kendimizi çaresiz hissettiğimiz zamanlarda, çırpınışlarımız, çabalarımız ile inançlarımız öyle bir bütünleştiririz ki, kimi zaman kendimizden geçeriz.
Sorunlar karşısında soğukkanlı olabilmek, olumlama yaparak sorunların üzerine gitmek aslında her zaman doğru sonuçlar verir.O sıkıntılı anlarda bunu başarabilmek ise gerçekten beceri işidir.

Hasret çekerken, burnunuzun ucu sızlarken bunları yapabilmek, olumlama yapabilmek ne kadar becerebileceğimiz bir durumdur? Özlemlerinize söz geçirebilir misiniz?
İşte hayat bazen keskin bir bıçak oluverir karşınızda. Hop der dur bakalım. Ne yapacağınızı bilemeyecek kadar çaresizsiniz işte.
Bu durumlarda en çok ihtiyaç duyduğumuz şey duadır. Büyük Yaratıcıdan yardım istemektir.
Yaradandan yardım istemeden önce hiç düşündünüz mü, bu duruma gelmeden, önlem alamaz mıyız?
Çaresizliğe düşmeden önce engelleyemez miyiz?
Düşününce açmazlar dikiliyor önümüze. Demek ki insanoğlu bir yere kadar. İnsanoğlu biçare.
Büyük ilim irfan sahibi, atalara baktığımızda 'HİÇ' olabilmenin hazzını yaşıyorlar. Egolarından arınmışlar.
 Hz. Mevlana her anını hayata dair, inançlara dair, ders alarak yetiştirmiştir kendisini.
' Nice insanlar gördüm üstünde elbise yoktu. Nice elbiseler gördüm içinde insan yoktu.' demiş ve devam etmiş ' Ya olduğun gibi görün, yada göründüğün gibi ol'. Düşünmek hayatı, sonsuzluğu düşünmek.Derin düşünmek; hayatın içinde neyiz, nereden geldik, ne kadarız?  Daha nice ders veren sözler. İnsanlık için ders almamız gereken çok şeyler var. Düşünmemiz gerek, insanlığımızı düşünmemiz gerek.

Hayatın içinde  'HİÇ' olabilmeyi içimize sindirebilirsek, insanlık adına da bir şeyleri başarmışız demektir.

HİÇ OLMAK

Hiç olmaktır duygu pınarında,
Hiç olmaktır  yummuş gözlerinin ağusunda
Hiç olmaktır ellerini açmışken semaya
Dünya da Hiç olmaktır İnsan olmak.

Yenebilmektir egonu, kaprisini, ihtirasını
Örtebilmektir eksiğini
Toprak gibi kapatabilmektir başkalarının hatalarını
Yardım edebilmektir her koşulda mazluma

Özveride akarsu gibi olabilmektir.
Nefsinden kopmaktır HİÇ olmak.
Çıkarlarını unutabilmektir HİÇ olmak.
Aşkını yaradana teslim edebilmektir HİÇ olmak.

Gözlerinden akan yaşın rabbin için akmasını
Malı mülkü unutabilmektir HİÇ olmak
Çıplak geldiğini unutmadan dünyaya;
Çıplak gideceğini unutmamaktır HİÇ olmak.



Ömür TOKELLİ

08/12/2012   SAAT : 09.20

Devamı için >>

BAHA'NIN KABUL GÜNÜ. CAFE MU BULUŞMASI

 

Duyduk ki İstanbul'daki dostlarımız kabul günleri düzenlemeya başlamışlar. Biz merkez olarak aşağıda kalacak değiliz elbette. Baha da epeydir bir Cafe den bahsediyordu bize.. E hadi dedik o zaman sen de orada ilk kabul gününü yap bize..

O da sağolsun bizi kırmadı herşeyi ayarladı Ümitköy Galeria AVM'nın hemen arkasındaki Cafe Mu'da güler yüzlü işletme sahipleri ve Baha'nın ev sahipliğinde güzel bir gün yaşadık..

Bakalım bundan sonraki Kabul Günü sırası kimde ? Merakla bekliyoruz..

Aylin Kosovaeri Şahin

 

 

Devamı için >>