GÜLAY BOZ PEYKER

Ben buraya 1999 yılının Haziran ayında 6 yıl yaşadığımız Kara yolları lojmanından taşındım.Lojmanımız Demetevler'deydi. Fıskiyeli havuzu yeşilliği ağaçlarıyla sosyal tesisleriyle çok güzel di . Ancak Her sabah tren yolunu geçip. yaklaşık 30-40 dakikada 1-5 yaşındaki oğlum ve eşimle beraber kreş ve işyerlerimize ulaşıyorduk. Bu da bizi bezdirmişti. Bunu niye söylüyorum: Ben 8-9 yaşlarındayken babam (nur içinde yatsın) Bahçeli de 3 katlı köşebaşında kocaman bahçesi olan ağaçlarla kaplı güzel bir ev gösterdi. Ozamanlar Adana'dan Ankara'ya yeni gelmiş Özveren sokakta oturuyorduk. Oturduğumuz yerde kocaman bir gençlık parkı vardı. Bol çocuklu bir semtti. Bana ıssız bomboş bir yer gibi gelen evi almaması için babama yalvarmıştim. Hatta ağlamıştım.Böylece ilk Bahçeli de oturma girişimimiz benim yüzümden engellenmişti. 2.Cİ GİRİŞİMİM eşimle evlendikten 1 yıl sonra ev almak için eşimin ailesinin oturduğu Emek Tüsso (Şenyuva ) Bloklarına baktık. Bu arada ben 13 yaşındayken Seyran Olgunlara yerleşmiş. Kocatepe Mimar Kemal de okumuş ve Tunalı yı Kuğulu Parkı yol edinmiştim. 8,8,1988 de evlenip yine aynı yerde oturmaya devam edip ilk çocuğumu doğurdum. Benim kardeşlerim yiğenlerim aileleriyle beraber Seyran Hacıyolunda oturuyorlardı. Tahmin ettiğiniz gibi çevreme ve aileme uzak diye bende burda oturmaya devam ettim 3.cü GİRİŞİMİM başarıyla gerçekleşti.Lojman dan sonra Emek çok merkeziydi. Şimdi semtimi ve günaydın, iyi akşamlar, kolay gelsin demeden geçmeyen insanlarını esnafını çok seviyoruz. İyiki de yolumuz tekrar buraya düşmüş. İyiki de burada oturup sizleri tanımışım. Çocuklarımı yetiştirebileceğim yaşamak için en iyi yerin burası olduğunu düşünüyorum